De impact van een hondenbeet
- Joy Meijer
- 5 dec 2019
- 4 minuten om te lezen
Bijgewerkt op: 5 apr 2021
Het is iets waar je als hondenliefhebber niet bij stilstaat. Alle honden zijn leuk, lief en om op te vreten. Je wilt ze het liefst allemaal mee naar huis nemen en er de rest van je leven voor zorgen. Maar wat nou als je van deze roze wolk wordt gehaald en een hond je bijt? Lees hieronder mijn verhaal over het vallen en opstaan van mijn dierbare liefde voor honden.
* WAARSCHUWING * onder aan dit blog laat ik een foto zien van het litteken dat ik door dit incident heb opgelopen. Dit kan voor sommige mensen als schokkend worden ervaren. Wil je de foto niet zien, maar wel mijn blog lezen? Neem dan alsjeblieft contact met mij op. Ik zal je de tekst e-mailen zonder de foto. Alvast bedankt!
De vrijdag voordat ik aan mijn eerste schooldag begon op de fotografie opleiding heeft een hele grote impact op mij gehad. Ik was onderweg naar mijn vriend op de fiets omdat er een nieuw seizoen van Game of Thrones online stond. Waarom weet ik niet precies meer, maar ik fietste een net iets andere route dan normaal. Vanuit een woonwijk fietste ik weer richting het fietspad. Het was een paadje met één weg en er stonden een man, vrouw en pitbull op de scheiding van het fietspad en de woonwijk. Zonder erbij stil te staan begon ik wat langzamer te fietsen om vervolgens rustig om deze mensen heen het fietspad op te gaan. Althans, dat was mijn plan. Toen ik deze mensen rustig maar vlot naderde, hoorde ik een lichte grom. Ik keek op en voor ik kon remmen was het eigenlijk al te laat. Ik voelde een duw en lag op de grond. De vrouw raakte in paniek en ik zei dat ik oké was. Dat was ik ook, voor mijn gevoel. Ik stond alweer op het punt om verder te fietsen maar de vrouw hield mij tegen. De man en hond waren ondertussen verdwenen zonder dat ik dit doorhad. De vrouw zakte omlaag en deed mijn broekspijp omhoog. Ze slaakte een kreet en begon te huilen. Het enige wat ik kon denken was ‘’doe maar rustig, ik ben alleen gevallen, er is niks aan de hand.’’ Nu keek ik ook naar mijn been en mijn maag draaide zich om. Er zat een gat in mijn been ter grootte van de snijtand van een hond. Nu besefte ik pas wat er was gebeurd. Die duw was de hond die tegen mij aansprong en heeft zonder dat ik het heb gevoeld in mijn been gebeten. Waarschijnlijk door de adrenaline op dat moment. Dit had heel anders af kunnen lopen als hij mijn been goed te pakken had gekregen en het geen ‘’slangenbeet’’ was geweest.
Achteraf gezien heb ik de hond nooit de schuld gegeven. Ik kreeg te horen dat hij in een verleden mishandeld is geweest en dat de baasjes ontzettend nalatig zijn geweest. De hond zou zich bedreigd gevoeld kunnen hebben omdat ik naar hem toe fietste. Je benen gaan immers op en neer en dit kan een indruk van een trap geven. Ik neem de baasjes vrij veel kwalijk. Het dier had gemuilkorfd moeten zijn of beter onder controle gehouden moeten worden. Nu was het mijn been, maar het had ook een kindje van 3 kunnen zijn. Na dit incident heb ik me wel een tijdje angstig gevoeld jegens honden. Niet alleen voor pitbulls, maar echt iedere hond die ik tegenkwam. Langzaam maar zeker ben ik over die angst heen gekomen. Mede dankzij mijn eigen hondje en mede dankzij de fotografie studio waar ik in mijn tweede fotografie jaar stage mocht lopen. In deze studio heb ik ontzettend veel honden mogen fotograferen en hierdoor heb ik weer vertrouwen gekregen. Ik was simpelweg destijds op het verkeerde moment op de verkeerde plek. Als ik de vanzelfsprekende route had gefietst was er niets gebeurd, maar het had zo moeten zijn.
Ik ben er wel van overtuigd dat dit soort gebeurtenissen je vormen en sterker maken. Ondanks dat ik wel even de angst voor honden heb gevoeld, ben ik zeker nooit mijn liefde verloren. Het zijn dieren die reageren op instinct en kunnen reageren op wat er in het verleden is gebeurd. Ik zou ook iedereen wantrouwen als ik vroeger mishandeld was geweest. Geen harde gevoelens jegens deze pitbull dus, al moet ik wel toegeven dat mijn angst voor dit ras momenteel nog wel een beetje voortvloeit. Ook dit heeft tijd nodig.
Heb jij een soortgelijk incident meegemaakt of heb ik jou geraakt met mijn verhaal? Voel je vrij om hier met mensen over te praten. Wie weet inspireer je jezelf of anderen door het te delen op Social Media en hier weer reacties op te ontvangen! Je mag zeker mijn blog als aanleiding gebruiken. Het is onwijs heftig om door een hond gebeten te worden, maar als je je niet laat leiden door je angst en de confrontatie (op je eigen tempo) aangaat, overwin je de angst en vind je de liefde voor honden vanzelf weer terug. Net zoals ik heb gedaan.

Veel liefs,
Joy Meijer
Commentaires